Heemkundevereniging Nederweert – Vertel-/culturele avond 2010

Op 21 december 2010 organiseerde Heemkundevereniging Nederweert een vertel- en culturele avond met bijdragen van leden en enkele genodigden. Ondanks het slechte weer was het een zeer geslaagde avond met ca. 75 bezoekers.

De avond werd muzikaal opgeluisterd door het accordeon ensemble Virtuosa, met eigen composities, werken uit de Notenkraker-suite, tango’s van Astor Piazolla en Russische muziek.

 

“Geadopteerdj” (door Jarra)

Ich bin neet heej geboôre

mer in ’n lândj heej wiêt vanaaf

De mamma wao ich oet bin geboôre

kos neet vö mich zörge en stóng mich aaf

Toen kwoom ich met ’t vleegmesjien

hieëlemaol nao hî-j gevloôge

Ich woor ’n half jaor meschien

wi-j ze mich vör ’t ieërst toen zoôge

 

Thoês waas plat kalle hieël geowoeën

ich grujdje d’r mei op

En nôw ving ich ’t herstikke schoeën

al val ich d’r wul dek mej op

Ich bin Limburger in hert en neêre

en spraek vloejendj de Limburgse taal

Haoj ouch van vastelaovundj veêre

det er vör mich hieël normaal

Mer soms dînk ich aan Afrika trök

wi-j zooj ich dao hebbe mótte overlaeve?

Wi-j zooj ’t zeen met mien gelök

haaj ich dao ’n käns op laeve?

Ich heb ’t good getroffe

en heb ’t hî-j good nao miene zin

Bin umringdj met hieël völ leefdje

Jao, ich kân zegge, det ich gelökkig bin.

Mevr. van Gemert-Stockmans putte uit eigen herinnering aan de Carnavalsvieringen in de 20e eeuw, waarvan ze nog heel wat namen en voorvallen kende, tot vermaak van de aanwezigen, en vertelde ook over de eerste uitgave van de Carnavalskrant die in Nederweert uitkwam.

Vervolgens werd een tweetal gedichten van Nederweerter dichter Hans Nieskens († 1986) voorgedragen:

Mevr. Goertz koos een gedicht over de in gebruikname van het nieuwe Gemeentehuis tegenover de Lambertuskerk (intussen niet meer als zodanig in gebruik en bekend als “Oud Raadhuis”).

En dhr. Nieskens (een van de zonen van de dichter) bracht een gedicht over de St. Lambertuskerk.

Na de pauze droegen Jarra Schroijen en Fleur Moonen prachtige gedichten voor geschreven door moeder en tante Lijsbeth Schroijen, uit de onlangs uitgekomen dichtbundel ‘Van alle daag’.

“Jo-joôwe” (door Fleur)

Jao huuër, ’t es alweer zoeë wiêt

’t waas ’n kweste van tiêd

Âldaag wer greunvoor veur mien naas

kómkómmer, tomate én slaaj, helaas

De waog di-j heet gesproôke

es nog nét neet doorgebroôke

Oôs mam es weer ’s te zwaor

en vae mótte dao v”r blooje, wêrkelik waor

Apeneetjes, slók os ’n stökske sesies

sjoklaat en drop, inèns vingtj ze alles vies

Redieskes, moeëre en kómkómmer

Grrrr….kân ’t nog stómmer?

Vae liêke waal knien wi-j vae zitte te aete

‘ne dikke friet kan ich veurluîpig vergaete

en ich hoof oûch geîne met greun belagdje boôterham

Ich heb leêver ’n gezellige, dikke mam

Tekst: L. Vossen-Creemers, foto’s: T. Geuns